AZOARA CII.
In n. etc.
Sicut
noctis aduentus diem tegit,
dies autem res manifestat,
et masculus atque foemina differunt,
[1]
sic et actus hominum
minime coaequantur.
Timentem etenim, suaeque pecuniae in Dei nomine
distributorem,
Deique
[186]
praeceptorum confirmatorem, et iugiter
orantem,
in uias rectas
dirigemus.
Huic autem
contrarium,
in ignem
feruentissimum proiiciemus.
Quid igitur sibi, malum passuro, sua proderit
pecunia ?
Nos autem
utrique saeculo dominamur.
Meum est, uobis rectas uias aperire,
et ob ignem illum castigare,
quem contradicentes et
disgredientes inibunt :
timens autem,
et eleemosynarius, nunquam.
Ob hoc quidem nullum peto praemium,
nisi dilectionem diuinam.