AZOARA XCI.
In n. etc.
Die qua sol
obscurabitur,
stellaeque
cadent,
montesque fient
puluis,
locaque uillarum
herema,
bestiarumque
syluestrium inter se similiterque inter se uicissim conuentus
aderit,
et ad corpora redibunt animae,
et foemina
de suae caedis occasione
quaesita fuerit,
librique semetipsos ad perspiciendum inscriptum sibi reuoluent,
coelumque
[183]
plicam in unam colligetur,
focusque fortiter accensus,
et paradisus ornata
fuerit :
Tunc inquam
omnis anima suos actus omnes agnoscet.
[1]
Per stellas combustas,
et retrogradas, atque directas,
ac noctem obscuratam,
et auroram,
hoc uerbum est boni
prophetae,
ipsum absque augmento diminutioneque ferentis,
qui coram Deo potens est,
ipsi deuote seruiens,
suum praeceptum nunquam transgrediens.
Nullatenus autem est daemoniaci, seu diaboli.
Quo tenditis ?
hoc non est nisi
commemoratio, tritaeque uiae doctrina,
omnibus qui rectificari studuerunt.
Quod tamen nemini contingit, nisi
Deo mundi domino uolente.