AZOARA XLVI.
In n. etc.
Per hunc
librum
sublimi pioque Deo
compositum,
[1]
tibique
missum ad castigationem hominum a suis patribus,
quippe negligentibus et insciis,
nequaquam correctorum,
tu es
nuncius uerax.
Verbum
autem incredulitatis plurimorum cordibus firmatum est :
quorum colla cathenis onerabimus
mento nisum presso.
[2]
Licet
enim suis manibus insit arbitrium uoluntarium,
caeci tamen semper nunquam credent,
siue castiges siue non.
Nullus enim a te castigetur, nisi uerborum tuorum
imitator, et Deum timens, ac sperans daturum ipsum sibi ueniam et
gaudium saeculo futuro.
¶
Nos mortuos omnes uiuificaturi, omnes suos praecedentes actus in
euidente libro scriptos eis reuelabimus.
Dic illis exemplum de gente uillae,
quae duobus nunciis primo missis contradixit.
[3]
Eisdem quoque rursum aduenientibus,
tertio comitatis, et dicentibus se missos illi nuncios, rebellis
extitit
dicens : Per uos
tantum homines, sicut et nos, nihil unquam mandauit Deus : sed uos
mendaces aduenistis.
Illi uero responderunt : Deus scit nos esse nuncios,
quibus nil nisi nuncium
patefacere pertinet.
Illis dicentibus, Omine malo uos uidimus : unde uos
nisi cito facto discessu lapidabimus, poenisque magnis affligemus.
Responderunt nuncii :
Super uos onus uestrum, qui licet nobis docentibus et admonentibus,
prodigi profluique manetis.
Interim uir quidam a parte uillae remotiore ueniens,
inquit :
Hos nuncios
uiam rectam absque nostri precii petitione docentes, omnes
sequamini.
¶
Deum mei factorem et resuscitatorem quare non inuocem ?
Quomodo sui loco Deum alium
sumerem : Illo namque uolente mihi nocere, nullus uindex uel adiutor
aderit,
quin malam uiam
proficiscar.
Ipsi itaque
confitenti, se in Deum suum credere,
et optare gentem suam scisse,
quod iam Deus eum bonum effecit,
illi paradisum polliciti
sunt.
Incredulis
autem illis sola nox immissa, nullo diuinitus postea praecepto misso
morti tradidit.
En
quantum infortunium illis incubuit. Omnem enim nuncium illis missum
irridebant.
Nonne
perceperant, nos prius multas gentes confudisse ? quarum nullus
reditus ad eos permittebatur ?
Omnium autem ante me congregatio fiet.
¶ Nonne uiderant nos terram excitasse, indeque grana suo comestui
necessaria produxisse,
et uineas atque palmeta, fontesque,
ut de fructibus laboreque manuum
suarum homines
[138]
comederent,
omniumque terra nascentium, et animalium et rerum ignoratarum par unum
fecisse,
obscuramque noctem,
admirandum gentibus die recedente,
solemque nescium quietis in cursu suo,
lunamque per mansiones promoueri,
usque diminuta sicut scopae subtile lignum et antiquum appareat ?
[4]
Cur igitur Deum horum factorem omnium, incompraehensibilem,
et sapientem, non glorificant,
nec adorant ?
Eodem
quoque dispositore nec sol lunam consequitur, neque nox diem
praecedere potest. Haec enim in circulo disponuntur.
[5]
Est item illis admirandum, quod
filii sui nauibus oneratis per aequora currunt.
¶
Alias item illis equituras fecimus,
si nos eos aqua summergere uelimus : Nec uerbum
contra proferent, nec protectorem inuenient,
nisi nostra pietas subueniat, eos
ad tempus finitum dimittens.
Quum dicitur illis, Timete, credentesque benefacite,
ut misericordiam et ueniam assequamini
(nullos enim nisi digredientes et incredulos
percussit uindicta diuina)
[6]
bonaque uobis a Deo commissa distribuite :
respondent, Quare daremus huic uel illi cibum, aut aliud ? Deus enim
illi daret si uellet. Ecce quam errore manifesto uexantur :
quaerentes a te
terminum, si uerax es,
non expectant nisi uocem subito uenientem super
illos, negotia sua causasque tractantem.
Sed tunc nec quicquam mandare, nec
suos reuocare poterunt.
Buccina namque sonante, cunctos e foueis Deus
suscitabit.
[7]
¶ Illis conquerentibus, Heu heu, quis nos sopitos expergefecit ?
dicetur : Hic est terminus a nunciis firmatus,
quo per sonitum unum omnes ad Deum
reuocabuntur.
Illa die
nemini malum faciemus, nisi secundum meritum suum.
[8]
Tuncque uiri paradisi,
mulieresque suae,
similiter de nullis solliciti,
puluinaribus sericis
accubitati,
de fructibus
omnibus
in umbra
comedent,
omne sibi
placitum insuper accepturi,
uerbum salutis et diuinae pietatis alternatim
audient.
[9]
Increduli uero
repellentur illinc.
O
filii Adae, nonne uobis mandaui, ne diabolum uestrum hostem pessimum
sequeremini,
sed in me
rectam sequendo uiam crederetis ?
¶
Quoniam per ipsum aberrastis, et indiscreti perseuerastis,
en hic est infernus,
quem uobis nunciauimus.
Hodie scietis, uos incredulos extisse.
Hodie uobis ora uestra sigillabo,
manusque nostrae uobiscum sequentur, et pedes erunt testes operum
uestrorum.
Si uellemus,
oculos uestros clauderemus, ne purgatorium ignem transeundum
uideretis.
[10]
Esset item
uoluntati uestrae possibile, illos suo loco transformare, nec
quicquam uiderent, uel recederent.
Cui uita longa permittitur, in modum breuiorem
redigitur. An sapientia sensuque caretis ?
Nos quidem nequaquam cantus seu uersus,
sed Alchoran euidentem,
[11]
per quem castigentur uiuentes, firmeturque uerbum
super incredulos,
docemus.
Nunquid uident, qualiter bestias eorum seruituti
commodoque necessarias fecimus ?
¶
Nos quidem illas mansuetas fecimus, quarum quasdam equitant, quasdam
edunt,
et ex illis
proficuum eliciunt, et irrigant. Cur igitur Deo grates non reddunt ?
[12]
Imo Deum alium assumunt,
ut eos uindicet,
qui tamen praesens illis succurrere non potest.
Verba sua te nullatenus
sollicitent. Nos enim scimus, quid corde celent, quidue promant.
Homo quidem me factore
de spermate factus, causidicus et disputator efficitur,
uobis inducens similitudines,
oblitus animae suae. Ait enim, ossa in puluerem redacta resuscitare
quaeris ?
dic : Qui uos
primo plasmauit, secundo reuiuificabit, omnium sapiens.
[13]
Ille quidem arbores uirides educit,
e quibus ignem accenditis.
Nonne coeli terraeque conditor consimilia facere
potest ? Imo. Est enim omnipotens, et omnia
[139]
sciens,
cuius
mandatum solum omnia perficit.
cuius manus omnia regit, et ad illum redibunt
uniuersa.
